De dagen na de bevalling

Na de bevalling bleek alles goed te zijn met haar, haar apgar scores waren heel goed, ze had zelfs geweend.
Ik herstelde in Dendermonde, Milou werd naar het UZ in Gent gebracht.
Ze was véél te klein en véél te vroeg gekomen. Dus ze moest een tijdje op de neonatologie blijven. Niets dat we nog niet gewoon waren. Onze zoon Dion heeft er ook enkele weken gelegen. Hij moest wel niet naar Gent, maar bleef in het AZ te Aalst omdat ik daar toen was bevallen.
De 2de dag na de bevalling liep ik al rond. Het was dan al donderdag. Ik herstelde vrij snel. Ik wou naar onze dochter in Gent. Ik mocht vrijdag al naar huis. Een dagje eerder dan gewoonlijk blijkbaar.
Na mijn ontslag in het ziekenhuis, zijn we vlug naar de winkel gereden om een kolf te gaan kopen. Ik had besloten om borstvoeding te geven en aangezien dat we veel over en weer moesten naar het ziekenhuis, had ik besloten om een draagbare kolf te kopen. Diegene die je huurt, daar heb je telkens een stopcontact voor nodig en is dus minder handig.
In de namiddag zijn we uiteindelijk in Gent beland.
David was er al eerder geweest en had mij gewaarschuwd van de toestand waar ze lag. "Het is daar een fabriek hé, ze liggen daar allemaal opeen" had hij gezegd.
En effectief, de ene couveuse naast de andere op een grote zaal. Ik vond ze niet. Ze lag toen al op de B-zaal. Behulpzaam vond ik het personeel toen niet. Van achteraan de zaal werd er geroepen: "voor wie komt ge?"
Ik kon niet antwoorden, ik stond daar met tranen in mijn ogen, wou het liefst weer vertrekken, maar dan met Milou.
David antwoorde: "Voor Milou VdG"
"2de couveuse, rechtse kant!"

Zo heb ik ze gevonden
We hebben daar meer dan een uur gestaan. Ik had verschrikkelijk pijn nog in mijn buik. Niemand van het personeel die eens langs kwam om te vertellen hoe het met haar was. Niemand die mij een stoel aan bood...
Ik zei tegen David (en niet stilletjes, want kon mij niet schelen dat ze het hoorde): "ik wil met haar hier weg, ik wil naar UZ Jette!"
Er kwam iemand langs gewandeld - "Mag ik aub een stoel, of ge kunt mij hier straks ook in een bed leggen, ben juist uit het ziekenhuis mogen gaan, maar eigenlijk een dag te vroeg"
Rond 17u kwam de kinderarts langs, "haar persoonlijke adviseur" noemen ze dat daar. Ze zei dat ze het goed deed. Dat was alles, en ze ging naar de volgende couveuse.
Wij gingen uiteindelijk naar huis.
De hel vond ik het.

Zaterdag gingen we er in de namiddag terug naar toe. Weer hetzelfde verhaal, niemand kwam eens langs. Na de wissel om 15u had ze een andere verzorgster. Maar ze zei ook eerst niets.
Toen we naar huis wouden gaan, kwam ze wel naar ons toe. Blijkbaar dacht het personeel dat ik in Gent bevallen was en dat daar regelmatig kwam.
Ik zei "nee, het is de 2de keer dat ik haar nu zie" - ze schrok ervan - "heb je haar dan nog niet vastgenomen?!" - ik zei "nee, ik wist niet dat dat al mocht"
"Tuurlijk, wanneer kom je morgen, dan zorgen we ervoor dat je haar eens kan vastnemen"

Voor de dag nadien werd er afgesproken, dat ik bij de verzorging eens aanwezig mocht zijn.
En zo ging het iedere dag beter...
Ik mocht haar dan iedere dag zelf verzorgen en vast nemen...
We waren vertrokken.